از مهمترین سبک موسیقی کردی بیت است. این سبک موسیقی در جنگها و حماسهها به کار میرود و همچنین از آن در ستایش خداوند و پیامبر استفاده میکنند. در این سبک آوازها بداهه است و شامل نغمههای ساده و بدون رعایت وزن و قافیه میشود.
یکی دیگر از مهمترین آوازهای کردی سیاه چمانه است که به شکل ۱۰ هجایی و دو مصراعی و به شیوه ایرانیان باستان خوانده میشود. واژه سیاه در آن به معنای رنگ سیاه و چمان که همان جمان بوده از کلمه کردی جامه گرفته و به نام جامه سیاه است. در واقع منظور کسی است که در موقع خواندن این آواز جامه مشکی بر تن دارد. این آواز بیشتر در منطقه هورامان کردستان رایج است. ولی در مناطق اورامان، پاوه، نودشه، نوسود، مریوان و غرب سنندج هم طرفدارانی دارد و خوانده میشود.
پیش از این به سبک هوره اشاره شد. در واقع هوره آوازی بسیار زیباست که غم، سوگ، غربت، عزا و حماسه را به شکلی دلنشین بیان کرده و شنونده از متانت و ملاحت آن لذت میبرد. این سبک در ایلام و کرمانشاه رواج دارد.
یکی از آوازهای کردی که از دل بیت بیرون آمده حیران است که اغلب از متنی عاشقانه و پرسوز دارد. حیران که در مناطق مکریان و مهاباد رواج دارد، در آن توسل و توکل به خالق یکتا و توسل به ائمه و پیامبران دیده میشود.
یکی دیگر از آوازهای کردی، لاووک یا لاوژه است که برگرفته شده از ترانههای کلاسیک کردی است. این سبک آوازی در میان کردهای خراسان رواج داشته و به مقامهای (لو و هی له لو شوان) خوانده میشود.
باشکوهترین و بزرگترین سبک موسیقی کردی سبک گورانی است. این سبک شامل کهنترین بخش ادبیات موسیقی کردی است. به طور عمومی نیز به همه شیوهها و آوازهای موسیقی کردی گورانی میگویند.
سبک چمری بیشتر نوعی عزاداری است که برای تجلیل از مقام فرد از دست رفته اجرا میشود. در واقع این سبک به معنای شیون و عزا است. چمری همانند نوحه خوانی در فارسی و در مناطق مختلف ایلام، لرستان و کرمانشاه طرفداران زیادی دارد.
یکی دیگر از کهنترین سبکها در موسیقی کردی، موسیقی آوازی مور است که در استان کرمانشاه رواج دارد. با شنیدن آهنگ مور نوعی سکوت و آرامش به انسان القا میشود. این سبک آوازی اشعاری حزن انگیز دارد و بیشتر در مراسم عزاداری اجرا میشود. اکثر مور خوانان زن هستند.